vrijdag 12 februari 2016

dertigers dilemma?

 

 

Zomaar 4 plaatjes met teksten die ik nu af en toe nodig heb.
Eigenlijk gek zo kort na mijn geweldige vakantie, waarvan ik volledig gereset en ontspannen terugkwam. Maar 1 pittig gesprek afgelopen dinsdag op mijn werk en het was weer weg...
Dat gesprek heeft bij mij allerlei twijfels en vragen opgeroepen. De twijfels of ik op de juiste plek zit bij mijn relatief nieuwe baan waren er al langer. Kort na mijn vakantie merkte ik dat ik op een ontspannen manier hiermee om kon gaan, maar het gesprek heeft de twijfels alleen maar groter gemaakt. En doordat anderen (lees: mijn leidinggevende) twijfelen of ik echt geschikt ben voor dit werk, brengt dit nog meer twijfels en vragen met zich mee. Diep van binnen ben ik er nog steeds van overtuigd dat ik het kan en ergens maakt het me ook strijdbaar. Maar het roept ook vragen op of en hoelang ik nog bij deze organisatie wil werken? En wat ik dan zou willen doen? Wat past er dan goed bij me? Waar word ik gelukkig van in mijn werk? 
Rationeel gezien kan ik al bedenken dat dit soort vragen tijd nodig hebben om te beantwoorden en die tijd heb ik ook, want ik heb een vast contract en er zijn gelukkig nog voldoende aspecten aan mijn werk die ik wel leuk vind. Dus ik kan de tijd nemen om gewoon naar mijn werk te gaan, mijn werk te doen, weer naar huis te gaan en mijn leven te leven en te zien wat er verder gebeurt. Maar emotioneel gezien ben ik nog niet zover...
En dat wordt me maar al te goed duidelijk gemaakt door mijn witte vierbenige sensitieve maatje. Ontzettend confronterend natuurlijk, maar ook heel leerzaam. De spanning ervan zit duidelijk nog in mijn lijf en ik moet het loslaten. Ook dat heeft tijd nodig, maar wie mij een beetje kent, weet dat ik ongeduldig ben. Erover praten en het van me af schrijven helpt hier zeker bij. En af en toe bovenstaande teksten nalezen. En met een mantra als "ontspannen, genieten, luisteren naar mijn lichaam" op het paard zitten. Want altijd hebben de paarden me door moeilijke tijden heen geholpen. 
En zeg nou zelf, het is toch ook weleens prettig en rustig om even geen ambities na te jagen, maar gewoon te focussen op het hier en nu en alles wat goed gaat. En dat is veel! Ik heb al eerder op deze blog geschreven dat ik zo'n leuk leven heb met lieve vrienden en een gezellige sociale agenda. En met mijn gezondheid gaat het nu ook goed. Ik heb nagenoeg geen klachten of last van vermoeidheid. Dus morgen word ik weer blij en ontspannen wakker, klaar voor een nieuwe mooie dag!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten